Quantcast
Channel: Overige – Neuropathische pijn
Viewing all 903 articles
Browse latest View live

Statines en myopathie

$
0
0
De cholesterolverlagende middelen hebben ook bijwerkingen, en die bijwerkingen kunnen op neuropathie klachten lijken. We geven hier de bijwerkingen weer van de statines volgens de KNMP. De bijwerkingen die de spieren betreffen, heten myopathie, en dat is eigenlijk een 'neuropathie' van de spieren. Deze bijwerkingen moeten wel serieus genomen worden. 

Bijwerkingen:

spieren (myopathie, rabdomyolyse)

De statines veroorzaken zelden spierpijn, gewrichtspijn, spierzwakte of spierkramp. Meestal is dit onschuldig, maar soms ontstaat myopathie, een ernstige spieraandoening die bij 1 op 1000 gebruikers optreedt. Deze spierpijn komt snel en de pijn is hevig. Uiteindelijk kan, als er niet wordt ingegrepen, dit leiden tot spierafbraak (rabdomyolyse) en acuut nierfalen.

Bij kleine en magere mensen, ouderen en patiënten met verminderde nierfunctie is het risico op myopathie groter. Het risico op ontwikkelen van myopathie is ook verhoogd bij combinatie van bijvoorbeeld simvastatine met andere middelen zoals bepaalde antibiotica of antimycotica vanwege CYP3A4 remming.

Indien spierklachten snel opkomen en hevig pijn geven, en dit niet te wijten is aan bijvoorbeeld sport- of tuinactiviteiten, moet de patiënt direct staken met het statine en contact opnemen met de huisarts. In overleg met de arts wordt een vervolgbehandeling afgesproken. Het is voor de patiënt niet schadelijk als tijdelijk één of twee weken geen cholesterolverlagend middel wordt gebruikt.

Indien de patiënt last krijgt van myopathie of van spierzwakte die hij of zij ervaart als een vermindering van de kwaliteit van leven, dient de oorzaak te worden nagegaan. Als de klacht het gevolg is van een te hoge spiegel door een interactie, kan een lagere dosis een oplossing zijn of een ander statine. Indien de oorzaak niet duidelijk is, kan overstappen op een ander cholesterolverlagend middel aangewezen zijn.

Prof.dr. Jan M. Keppel Hesselink, MD en DJ Kopsky, MD, versie juli 2009

Gerelateerde artikelen

The post Statines en myopathie appeared first on Neuropathische pijn.


Vasculitis neuropathie

$
0
0
vasculitis.jpg

Vasculitis neuropathie kan een onderdeel vormen van een ontsteking van bloedvaatjes in het hele lijf, de zogenaamde systemische vasculitis. Maar het kan ook een onderdeel zijn van niet systemische vasculitis. Het klinische beeld is meestal beperkt tot een aandoening van een enkele zenuw, of meerdere zenuwen tegelijkertijd, maar het is vrijwel nooit een symmetrische aandoening, zoals de polyneuropathie dat is. 

Hiernaast een plaatje van een typische vasculitis, rond de kleine bloedvaatjes zie je een zogenaamd infiltraat van ontstekingscellen. 

Het meest komt voor een asymmetrische of multifocale pijnlijke neuropathie. Dat wil zeggen dat de pijn op verschillende plaatsen gevoeld kan worden. De medische term daarvoor is de mononeuritis multiplex. Dat zien we in meer dan de helft van alle gevallen van patienten die een vasculitis neuropathie krijgen.

De meest getroffen zenuw is een zenuw in het been, maar ook de zenuwen naar de arm kunnen aangedaan zijn. 

De meest voorkomende ziektebeelden die deze vasculitis kunnen veroorzaken zijn de reumatische aandoening polyarteritis nodosa en het Churg-Strauss syndroom. 

In het eerste geval, bij polyarteritis nodosa die een auto-immuun ziekte is, raken vooral de middelgrote en grote slagaderen ontstoken. In het tweede geval zijn dat kleinere vaten. Het Churg-Strauss Syndroom is ook een vorm van systeemvasculitis en ook een auto-immuunziekte die  dus gekenmerkt wordt door een chronische ontsteking van de wat kleinere vaten.

Soms kan een foute diagnose gesteld worden en gaat het bijvoorbeeld om een neuroborelliose. [1] Maar ook kan vasculitis neuropathie een bijwerking van geneesmiddelen zijn. [2]

Indeling van de vasculitis neuropathieen

We volgen een overzicht uit 2005: [3]

Primary systemic vasculitides 

  1. Polyarteritis nodosa
  2. Churg-Strauss syndrome
  3. Microscopic polyangiitis
  4. Wegener’s granulomatosis

Secondary systemic vasculitides 

  1. Rheumatoid vasculitis
  2. Hepatitis C and mixed cryoglobulinaemia
  3. HIV and cytomegalovirus
  4. Paraneoplastic vasculitic neuropathy
  5. Non-systemic vasculitic neuropathy
  6. Diabetic and non-diabetic lumbosacral radiculoplexus neuropathy 
In dat artikel werd het overzicht als volgt afgesloten:

Because neurologists play an integral part in the diagnosis and management of patients with vasculitis affecting the peripheral nerves, they need to understand the classification and treatment options and indications for these diseases. Provision of care for patients with vasculitic neuropathy also includes appropriate surveillance of potential complications of treatments.

Although corticosteroids remain the mainstay of treatment for non-viral systemic vasculitic neuropathy, current treatments are becoming more disease specific. Prospective clinical trials of traditional and novel treatments are needed to identify indications and establish efficacy for cytotoxic agents, intravenous immunoglobulin, and plasma exchange. Prospective trials are also needed to provide guidelines for the induction process and the duration of maintenance therapy.

Ideally, future research will lead to safer long-term treatments that target specific components of the inflammatory pathway.

Er zijn verschillende behandelingen voor vasculitis neuropathie mogelijk, en naast de klassieke middelen die het immuunsysteem onderdrukken worden moderne antilichamen soms als tweede lijnsbehandeling ingezet, zoals rituximab, infliximab, en alemtuzumab. [4][5]

Maart 2010, prof. dr. Jan M. Keppel Hesselink,

revisie mei 2012, JMKH 

Referentie

[1] Träisk F, Andersson M, Svenungsson E. | Three cases of neuroborreliosis misdiagnosed as giant cell arteritis. | Scand J Rheumatol. | 2012;41(2):158-60.

[2] Thaisetthawatkul P, Sundell R, Robertson CE, Dyck PJ. | Vasculitic neuropathy associated with minocycline use. | J Clin Neuromuscul Dis. | 2011 Jun;12(4):231-4.

[3] Schaublin GA, Michet CJ Jr, Dyck PJ, Burns TM. | An update on the classification and treatment of vasculitic neuropathy. | Lancet Neurol. | 2005 Dec;4(12):853-65.

[4] Weber A, Hohlfeld T, Schrör K. | ADP-induced second wave aggregation in platelet rich plasma from hypercholesterolemic rabbits. | Thromb Res. | 1991 Dec 15;64(6):703-12.

[5] Collins MP, Periquet-Collins I. | Nonsystemic vasculitic neuropathy: update on diagnosis, classification, pathogenesis, and treatment. | Front Neurol Neurosci. | 2009;26:26-66. Epub 2009 Apr 6.

The post Vasculitis neuropathie appeared first on Neuropathische pijn.

Neuropathie bij schildklierzwakte

$
0
0

Als de schildklier het schildklierhormoon te weinig maakt, komt het lichaam in een staat die we hypothyreoidie noemen. Dan worden de haren broos, het humeur daalt, en de huid wordt droog. En ook kunnen er symptomen optreden van een polyneuropathie, en zelfs een myopathie.  

Er zijn vormen van polyneuropathie waarbij ook pijn kan ontstaan.[1]

Bij patiënten met een te lage schildklierhormoonfunctie wordt relatief vaak (40%) tekenen gezien van polyneuropathie. Dat werd door de Nederlandse onderzoeksgroep van de neuroloog Dr Wim Linssen gevonden.[2]

Het behandelen met schildklierhormoon is meestal afdoende, en de symtomen kunnen dan vrij snel verdwijnen.

Versie oktober 2009; Auteurs: Prof.dr. Jan M. Keppel Hesselink en Drs David J. Kopsky, artsen 

Referentie

[1] Penza P, Lombardi R, Camozzi F, Ciano C, Lauria G. | Painful neuropathy in subclinical hypothyroidism: clinical and neuropathological recovery after hormone replacement therapy. | Neurol Sci. | 2009 Apr;30(2):149-51. Epub 2009 Feb 13.

[2] Duyff RF, Van den Bosch J, Laman DM, van Loon BJ, Linssen WH. | Neuromuscular findings in thyroid dysfunction: a prospective clinical and electrodiagnostic study. | J Neurol Neurosurg Psychiatry. | 2000 Jun;68(6):750-5.

The post Neuropathie bij schildklierzwakte appeared first on Neuropathische pijn.

Continu orgasme syndroom: restless genital syndrome

$
0
0
Er bestaat een aandoening die het "restless genital syndrome" of in het Nederlands het rusteloze genitaal syndroom wordt genoemd, en uiteindelijk is dat een neuropathie van een bepaalde zenuw die naar de clitoris gaat, de nervus dorsalis clitoridis. Vrouwen hebben dan het gevoel alsof ze constant tegen een orgasme aan zitten. Neurologisch onderzoek heeft uitgewezen dat het hier om een neuropathie gaat, want er zijn duidelijke tekenen van neuropathie: meer dan 80% van de vrouwen die aan dit vreemde syndroom leiden, hebben allodynie en en hyperpathie, oftewel, pijnsensaties en overgevoeligheid op anders neutrale prikkels, zoals wrijving van ondergoed.

Het gaat hoogst waarschijnlijk om een dunnevezel neuropathie. De onderzoekers stelden:

Restless genital syndrome is highly associated with pelvic varices and with sensory neuropathy of the pudendal nerve and nervus dorsalis clitoridis., whose symptoms are suggestive for small fiber neuropathy (SFN).  [1]

Behandelingen met TENS lijken zinvol.[2]

Januari 2010, prof.dr. Jan M. Keppel Hesselink 

Referentie

[1] Waldinger MD, Venema PL, van Gils AP, Schweitzer DH. | New insights into restless genital syndrome: static mechanical hyperesthesia and neuropathy of the nervus dorsalis clitoridis. | J Sex Med. | 2009 Oct;6(10):2778-87. Epub 2009 Aug 28.

[2] Waldinger MD, de Lint GJ, Venema PL, van Gils AP, Schweitzer DH. | Successful transcutaneous electrical nerve stimulation in two women with restless genital syndrome: the role of adelta- and C-nerve fibers. | J Sex Med. | 2010 Mar;7(3):1190-9. Epub 2009 Oct 13.

The post Continu orgasme syndroom: restless genital syndrome appeared first on Neuropathische pijn.

Brandende voeten, nieuwe, veilige en effectieve behandeling

$
0
0
Brandende voeten of branderige voeten, uiterst irritant. Het staat niet in de richtlijnen van huisartsen, dus u zal vaak horen: 'daar moet u mee leren leven'. Dat hoeft dus niet, want er is een veilige en goede wijze van behandelen met de natuurlijke stof palmitoylethaolamide als supplement (PEA capsules) en als lokale creme, om de brand in de huid tegen te gaan, de PEA ceme.

Voor heel ernstige gevallen kan de INP creme die we ontwikkeld hebben een uitkomst bieden, maar daar is een recept voor nodig van een arts.

Brandende voeten worden ook wel aangeduid met de Engelse term Burning Feet, is een neuropathisch pijnsyndroom dat gekarakteriseerd wordt door pijnlijke, brandende voeten. Er zijn vele oorzaken voor brandende voeten, de gemeenschappelijke factor zijn de zenuwen die pijnsignalen afgeven.

In die voeten is er naast de brandende sensaties ook vaak van allerlei anders te voelen, pijnlijke sensaties die dokters paresthesieën noemen. Brandende voeten zijn vaak een onderdeel van een andere ziekte, maar het kan ook op zichzelf bestaan. Als het onderdeel van andere aandoeningen is, gaat het dan meestal om een sensibele polyneuropathie, zoals bij diabetes, of een zogenaamde dunne vezelneuropathie (DNV).

Brandende voeten

Brandende voeten

Brandende voeten: van schimmel (Candida) tot slechte schoenen

Brandende voeten komen vooral veel voor bij oudere mensen. De ernst van de branderigheid kan nogal variëren, soms alleen een lichte irritatie, soms hele heftige pijn. Brandende voeten kunnen tijdelijk zijn. Soms ligt de oorzaak voor de hand, zoals bij huid-irriterende stoffen of slecht passende schoenen of een schimmelinfectie (het zwemmerseczeem, of Candida).

En brandende voeten bij neuropathie

Maar in het merendeel van de gevallen komen brandende voeten voor bij diabetische neuropathie, bij de zogenaamde neuropathie die CIAP heet of bij andere vormen van polyneuropathie.

Er is ook nog een erfelijke vorm van brandende voeten beschreven die zogenaamd autosomaal dominant overerft en die tot de groep van hereditaire sensibele en autonome neuropathieën (HSAN) behoort. Deze vorm van brandende voeten is echter super zeldzaam

Tenslotte bestaat er de zogenaamde beklemmingsneuropathie van een zenuw naar de grote teen, het zogenaamde tarsale tunnelsyndroom dat ook brandende voeten kan veroorzaken. Dan zit een zenuw in de knel, bijvoorbeeld bij de tenen of bij de enkel.

Brandende voeten effectief en veilig behandelen, en dunne vezels beschermen

Ok, dan heb je brandende voeten en de oorzaak is een polyneuropathie, een aandoening aan de zenuwen, wat dan te doen?

Daarvoor hebben wij een effectief en veilig behandelprotocol ontwikkeld, waardoor de voetbrand vaak veel minder wordt, zonder dat je last krijgt van bijwerkingen. Een belangrijke factor bij die behandeling zijn een aantal pijnstillende cremes  (worden voorgeschreven door artsen) die we in ons instituut ontwikkeld hebben en de commercieel verkrijgbare PEA creme. Een tweede belangrijke factor is het natuurlijke pijnstillende en ontstekingsremmende stofje palmitoylethanolamide (PEA) die in capsules van 400 mg beschikbaar zijn en als PEA creme. Palmitoylethanolamide is een lichaamseigen balansbrengende stof, die uitvoering beschreven is op de website www.palmitoylethanolamide4pain.com

Boeiend is dat farmacologen in 2013 aantoonden dat  PEA de dunne vezels kan beschermen en zelfs weer kan helpen met herstel, zoals op deze grafiek duidelijk te zien is. Bij het beschadigen door een ziekteproces, nemen de dunne vezels af in diameter en aantal. In de rechter groep van het staafdiagram is te zien dat PEA de dunne vezels helpt herstellen over het hele vezel traject. Er wordt aanbevolen om de pijn te behandelen via de capsules en via de huid met de PEA creme, om zo de dunne huidzenuwen ook tot rust te brengen.

Brandende voeten: PEA beschermt

Brandende voeten met PEA behandelen

 

Hier drie voorbeelden van patienten met brandende voeten en de resultaten van de behandeling ervan:



Disclaimer: door de nieuwe wetgeving zijn we niet in staat merknamen van palmitoylethanolamide (PEA) voor het supplement en de creme te noemen, U zal die informatie over merken niet op onze site aantreffen. U kunt echter makkelijk de producent vinden via google als u zoekt naar bijvoorbeeld de PEA creme.

Versie augustus 2010; Auteurs: Prof.dr. Jan M. Keppel Hesselink en Drs David J. Kopsky, artsen.

Revisie maart 2012, JMKH, revisie mei 2012, JMKH, revisie april 2013, JMKH, rev. aug 2014

Gerelateerde artikelen

The post Brandende voeten, nieuwe, veilige en effectieve behandeling appeared first on Neuropathische pijn.

Dunnevezel protocol van de UvM

$
0
0

De Universiteit van Maastricht is gespecialiseerd in de diagnose en de behandeling van dunne vezel neuropathie. Er is in dat universitaire centrum veel ervaring. Hier de aanbevelingen uit 2009 van Maastricht.

Protocol dunne vezelneuropathie

M. Bakkers, C. Faber, I. Merkies, 15 november 2009   

Inleiding dunne vezelneuropathie

Disfunctie van dunne zenuwvezels (A-delta en C vezels, aansturing sensibele (pijn- en temperatuurzin) en autonome functies) kan bij aanvang of in het verloop van een neuropathie op de voorgrond staan of geïsoleerd voorkomen. Bij geïsoleerde dunne vezel neuropathie kan de diagnose moeilijk zijn vanwege geen of geringe afwijkingen bij standaard neurologisch onderzoek (normale kracht, vibratiezin en reflexen) en een normaal zenuwgeleidingsonderzoek.Het stellen van de diagnose geïsoleerde dunne vezel neuropathie is van belang bij zoeken naar onderliggende oorzaak (deels andere etiologie dan dikke vezel neuropathie), hoewel een oorzaak vaker gevonden wordt indien sprake is van een gecombineerde (dikke en dunne vezel) neuropathie.  

Diagnose DNV:

Op basis van klinisch beeld, normaal zenuwgeleidingsonderzoek, afwijkend huidbiopt (alleen aan te vragen in overleg met Dr. Faber/ M. Bakkers sein 7609) of afwijkende temperatuurdrempels en contact heat evoked potentials, zie flowchart. 

Klinische verdenking dunne vezelneuropathie:

Twee of meer van de volgende symptomen dienen aanwezig te zijn:  


Sensibel

Autonoom

Perifere pijn (brandend) Sicca syndroom (droge mond en/of droge ogen)
Paresthesieen Accomodatiestoornissen
Allodynie (o.a. lakenintolerantie) Hyperhidrosis/ hypohidrosis
Verminderde temperatuu
rzin
Mictiestoornissen
Verminderde pijnzin Impotentie / lubricatie problemen / ejaculatie stoornissen
  Gastroparese
  Diarrhee danwel obstipatie
  Opvliegers (facial flushing)
  Orthostatische klachten Palpitaties

 

Aanvullende onderzoeken ter analyse van de ernst van de dunne vezelneuropathie:

bij duidelijke orthostatische klachten AFO aanvragen. Bij cardiale klachten consult cardiologie. 

Aanvullend onderzoek bij DNV en analyse onderliggende aandoening (zie ook DD en flowchart):

Altijd: nuchter glucose, leverfunctie, lipidenspectrum, ACE, Paraproteïne, vrije lichte ketensANA, ENA, ANCA, HIV,SS-A/SS-B, endomysium IgA, tissue transglutaminase IgA, vit B6, X-thorax

In overleg:glucose tolerantietest[1], anti-Hu, neopterine, soluble ILII, buikhuid/rectum biopt, Alpha galactosidase, lipbiopt.

Behandeling DNV:

in geval van onderliggende aandoening altijd deze eerst trachten te behandelen. Bekijk de lijst (eind van dit document) voor een overzicht van mogelijke symptomathische therapie.          

Differentiaal diagnose en anamnestische clues/bijbeh
orend onderzoek

 

Metabool Diabetes, glucose intolerantie Hyperlipidemie Nuchter glucose, HbA1c, orale glucose tolerantietestNuchter lipidenspectrum
Toxisch AlcoholVit B6 intoxicatieAntiretrovirale medicatieStatinesMetronidazolChemotherapieToxines, industrieel/omgeving Anamnese, leverfunctie, vit B6, relatie start medicatie?
Infectieus HIVEpstein BarrLepraChagas (Tryponasoma cruzi)DifterieBotulisme HIV testEBV testLang verblijf buitenland, huidafwijkingen? Verblijf Zuid-Amerika, insectenbeetVaccinatiestatus, keelklachten?Honing, zwemwater
Immunologisch VasculitisM. SjögrenCoeliakieSarcoïdoseSLESystemische amyloïdose Paraneoplastische neuropathieInflammatory Bowel DiseaseGBSMonoclonale gammopathieAntilichamen tegen anti-sulfatideAntilichamen tegen anti-trisulfaat heparine disaccharide ANCAENA, SS-A, SS-B, lipbioptEndomysium IgA, Tissue transglutaminase IgAX-thorax, ACE, neopterine, soluble ILII receptorANA, anti ds DNAParaproteine, lichte ketens, buikhuid/rectum bioptAnti-HuKliniek, icc GEKliniek, LPParaproteineantilichaam bepalingantilichaam bepaling
Hereditair M. FabryM. Tangier Familiaire amyloïdoseHereditaire sensore autonome neuropathie, Charcot Marie Tooth 2BGegeneraliseerde anhidrosisFamilial burning feet syndrome/ erythromelalgie/erythermalgie  Alpha galactosidase, DNA (AMC)Gele tonsillen, splenomegalieAlpha (high density) lipoproteineDNA TTR-gen (Groningen) DNA RAB7-gen (AMC) SCN9A-gen (Nijmegen) 
Idiopathisch Idiopathische dunnevezel neuropathieBurning mouth syndromeRectal hypersensitivity and fecal urgencyCRPS (type I)Ross’ syndroom (Adie + segmenale anhidrose) Diagnose per exclusionam en typisch klinisch beeld  

  

 

Symptomathische therapie kan zich richten op:  

pijn:  neurontin (gabapentin): opbouwen 1x300mg, 2x300mg, 3x300mg maximaal 3600/dag
tryptizol (amitriptyline) 10-25mg a.n., eventueel ophogen (cave: voorzichtigheid bij ouderen)                                   
tegretol (carbamazepine) 2x 200mg eventueel ophogen tot 2dd 300mg 
lyrica 1-2x75mg, eventueel ophogen tot maximaal 2×300,
eventueel oxycontin 2 dd 5 mg (altijd in combinatie met movicolon o.i.d.) 
 
onrust:RLS/PLMS: sifrol 0,125mg, enkele uren voor de nacht, eventueel ophogen
neurontin/lyrica, eventueel rivotril  
 
maagontlediging: dieet advies (vetarm), 
domperidon 3x10mg, 
primperan 3x20mg
 
diarree: dieet (lactose, suikers en zoetstoffen verminderen), cholestyramine, loperamide 
 
obstipatie: dieet (vocht, vezels), beweging, movicolon erectie, sildenafil 25mg (niet vergoed) – icc
 
urineverlies: tryptizol 2x10mg (evt. ophogen), vesicare 5 mg, detrusitol 4mg
 
urineretentie: omnic 0.4mg, xatral, katheterisatie
 
flushing: indien meermalen per dag: tryptizol 2x10mg 
 
sicca klachten: oogdruppels/gel, kunstspeeksel (niet vergoed) 
 
hyperhidrosis: locaal: aluin/salicylzuur poeder, aluminiumchloride vloeistof, Botox – icc dermatologie gegeneraliseerd: overweeg anticholinergica (vesicare 5 mg, detrusitol 4mg) 
 
orthostase: adviezen, vocht inname, zout inname, indien zeer ernstig: midodrine, fludrocortison – icc interne  



[1] – via prikdienst: afspraak maken via nummer 75770, kan niet op maandag (glucose oplossing wordt dag eerder gemaakt), goed doorgeven dat je alleen twee bloedafnames wil, -algemeen: patiënt moet nuchter komen en mag voor en tijdens test niet roken, eten, tandenpoetsen (wel water drinken), dagen voor de test moeten "normaal" zijn, geen extreem dieet/inactiviteit/koorts, patiënt moet tijdens test rustig blijven zitten – uitvoering: bloedafname vooraf, drinken van glucose oplossing 1.75 gr/kg tot max 75gr. (bij gewicht lager dan 43 kg dit goed doorgeven), bloedafname na 2 uur.– bijwerkingen: mensen worden wel eens misselijk van de test, moet soms afgebroken worden. 

The post Dunnevezel protocol van de UvM appeared first on Neuropathische pijn.

Neuropathische pijn Parkinson: inzichten uit Parijs 2009

$
0
0
Neuropathische pijn bij Parkinson wordt sterk onderschat, maar komt veel voor. Zeker is er in onze medische wereld veel te weinig aandacht voor neuropathische pijnen. De ziekte van Parkinson wordt van oudsher gezien als een ziekte met alleen motorische stoornissen, maar al heel lang is bekend dat er veel meer symptomen bestaan die de patienten kunnen hinderen. Bijvoorbeeld geheugenstoornissen en depressies. Maar dus ook neuropathische pijnen. Op het internationale congres over de ziekte van Parkinson in Parijs, 2009 vonden we het volgende:

Neuropathische pijn bij Parkinson 

Gebruik makend van de DN4 schaal om neuropathische pijn te vinden vonden Franse onderzoekers bij een onderzoek onder 135 Parkinson-patienten het volgende:

135 PD patients were included. 71% of the PD patients were painful. Among these painful patients, 66% had PD related pain. Among PD related pain, 70% of the patients had neuropathic pain. 

En de conclusie was:

Prevalence of chronic pain, especially neuropathic pain is high in PD. This is in accordance with previous studies that have shown lower objective and subjective pain thresholds in Parkinson’s disease.  

Parkinson: vaak pijn 

Een andere onderzoeksgroep vond ook dat pijn vaak voorkomt bij de ziekte van Parkinson:

44 % of the patients considered pain to be caused by PD. The average intensity of pain on VAS was 6 on a scale from 0 (no pain) to 10 (worst pain). The intensity of pain was correlated with higher scores on PDQ-39, indicating that quality of life in PD patients is much affected by pain. Patients, who experienced pain, had also more severe depressive symptoms. No correlation between disease staging and intensity of pain was observed. 

Zij gaven ook aan dat dit een sterk negatief effect heeft op de kwaliteit van leven. 

Parkinson en pijndrempel 

Tenslotte is de pijndrempel bij patienten met de ziekte van Parkinson veranderd, en verminderd. 

Pain threshold and pain tolerance were significantly lower in PD patients for both right and left hand and foot than in normal subjects. In PD patients with pain, pain threshold and tolerance obtained on the painful limb (regardless of muscular or neuropathic pain) were lower compared to those obtained on the non painful limb and in pain-free PD patients. 

Samenvattend: Langzaam dringt het besef door dat Parkinson-patienten vaak last hebben van neuropathische pijn. Er is een grote onderherkenning en onderbehandeling. Bij ons instituut druppelen ook Parkinson-patienten binnen met neuropathische pijnen, maar dat is sporadisch. Het lijkt erop dat Parkinson-patienten berusten in het hebben van pijn. Dat is niet nodig! De pijn kan meestal goed behandeld worden, en de kwaliteit van leven wordt daardoor aanzienlijk beter!

Bronnen

[Th-249] Pain threshold and tolerance in parkinsonian patients with and without pain Authors: S. Zambito Marsala, R. Vitaliani, S. Recchia, F. Fabris, C. Marchini, G. Defazio, A. Fiaschi, G. Moretto, B. Giometto, M. TinazziSession Info: Poster Session: Poster Session IV (12:30-14:30) 

[We-303] Pain and quality of life in mild to moderate Parkinson’s disease patients Authors: L.M. Muntean, L.D. Perju-Dumbrava, N.M. Tohanean, L.C. Perju-DumbravaSession Info: Poster Session: Poster Session III 

[Th-249] Pain threshold and tolerance in parkinsonian patients with and without pain Authors: S. Zambito Marsala, R. Vitaliani, S. Recchia, F. Fabris, C. Marchini, G. Defazio, A. Fiaschi, G. Moretto, B. Giometto, M. TinazziSession Info: Poster Session: Poster Session IV

Versie oktober 2009; Auteurs: Prof.dr. Jan M. Keppel Hesselink en Drs David J. Kopsky, artsen 

The post Neuropathische pijn Parkinson: inzichten uit Parijs 2009 appeared first on Neuropathische pijn.

CIAP: Chronische idiopathische axonale polyneuropathie

$
0
0

Disclaimer: door de nieuwe wetgeving zijn we niet in staat merknamen van palmitoylethanolamide te noemen, U zal die informatie over merken niet op onze site aantreffen.

CIAP: Chronische idiopathische axonale polyneuropathie

Chronische idiopathische axonale polyneuropathie (CIAP) is een bijzondere vorm van polyneuropathie die voornamelijk na het 45e levensjaar optreedt. Mannen hebben er vaker last van dan vrouwen. In Nederland zijn er vermoedelijk iets meer dan 10.000 mensen met deze aandoeningen. In de VS denken ze dat het nog veel meer voorkomt, er zouden daar 8 miljoen patienten zijn met CIAP! [1] Het is een degeneratieve aandoening van de lange zenuwen, die mogelijk iets te maken heeft met een vorm van lichte prediabetes. Maar dat weten we niet zeker.

Het natuurlijk molecuul palmitoylethanolamide (PEA)

Het natuurlijk molecuul palmitoylethanolamide (PEA)

De eerste klachten uiten zich door een gestoord voelen, ze zijn zogenaamd sensibel (de gevoelszenuwen betreffend)  en meestal klagen patienten over tintelingen, prikkelingen of een doof gevoel in de voeten. De aandoening komt relatief weinig voor. Zegt men. Wij zien vele patienten met deze neuropathie. De aandoening leidt gelukkig niet tot een rolstoel. Omdat we de oorzaak van CIAP niet kennen, is een oorzakelijke behandeling niet mogelijk. We proberen we met het natuurlijke supplement palmitoylethanolamide (PEA) de zenuwen te beschermen tegen de degeneratie en de aanwezige pijn te verminderen. Recent (2013) publiceerden we de resultaten van een serie CIAP patienten die we met deze natuurlijke stof hebben behandeld in een Engels medisch tijdschrift. [2]

Vrij vaak kunnen we duidelijk verbetering brengen in een aantal symptomen van de CIAP. Elders op deze website een heel aantal patienten getuigenissen van CIAP patienten die we met ons protocol behandeld hebben.

CIAP en de afwijkingen

Na verloop van tijd ontstaan er soms ook verlammingen, zoals van de spieren die de voet heffen. De benen zijn vaker aangedaan dan de armen en 50% van de patiënten krijgen geen klachten in de handen of armen.

De patiënten hebben dan vaak behoorlijk veel last, en zijn vaak matig gehandicapt, terwijl de aandoening langzaam in ernst toeneemt. In de rolstoel komen de meeste patienten echter niet! Bij veel patienten komt wel pijn voor, dat hoeft niet altijd neuropathische pijn te zijn. [3] Verder zijn veel patienten erg moe en hebben last bij lopen. [4]

Het aanvullend onderzoek via het EMG levert weinig specifieke bevindingen. De hoeveelheid electriciteit die door een beenzenuw gaat, de zogenaamde amplitude van de nervus suralis, is verlaagd en soms is de zogenaamde actiepotentiaal niet meer opwekbaar. Ook kunnen er stoornissen gevonden worden bij het doormeten van een beenspier, bijvoorbeeld van de zogenaamde musculus tibialis anterior. Een nieuwebiomarker voor CIAP is in ontwikkeling, het glial fibrillary acidic protein (GFAP). [5] Die marker is echter nog niet commercieel beschikbaar en de graad van nauwkeurigheid ervan, de sensitiviteit en specificiteit bij CIAP is vooralsnog onduidelijk.

Soms blijkt na enige tijd dat de patient geen CIAP heeft, maar een ander soort polyneuropathie. Volgens onderzoek van Vermeulen is dat in ongeveer de helft van alle gevallen. [6] Enkele van die patienten zouden een soort prediabetes kunnen hebben. [7][8][9]

Recent bleek dat zowel CIAP patienten als patienten met diabetische polyneuropathie ook afwijkingen hebben aan de zogenaamde dunnevezels. [10]Dat kan dan weer samenhangen met ernstige brandende pijnen. Bij een deel van de patienten is er een mutatie in een gen dat zorgt voor een natriumkanaal op de zenuwmembraan. Ook lijken stoornissen in het metabolisme een rol mee te spelen. [11]

Hevige Pijn en Brandende voeten bij CIAP, en eigenlijk (toch) in een rolstoel

De volgende patient vertelt over haar ervaringen met pijn door CIAP, ze stierf bijna van de pijn, kon er niet door lopen, kon bijna niet zitten. Het academisch ziekenhuis was uitgepraat, ze moest er mee leren leven… Nou zien wij het echt niet:

Behandelingensprotocol van het instituut voor neuropathische pijn

Behandeling bij ons instituut bestaat o.a. uit medicatie, bijzondere lichaams eigen stoffen, door ons ontwikkelde pijnstillende cremes, voedingsvoorschriften, instructies voor de fysiotherapeut, en wat er maar nodig is. Op deze link vertellen een aantal patienten daarover.

Van het merendeel behandelingen is het nut bij diabetische neuropathie duidelijk aangetoond. Helaas zijn er geen klinische studies naar de effecten van deze behandelingen bij CIAP. We extrapoleren onze ervaringen dan ook vanuit de behandelprotocollen die we voor diabetische neuropathie hebben ontwikkeld naar de CIAP. Onze patienten vertellen u wat dat voor hen betekend heeft.

Er zijn te weinig CIAP patienten om grootschalig onderzoek te doen. In ons centrum hebben we CIAP patienten behandeld, die duidelijk effecten merken, maar ook patienten die vrij weinig merken. Om uit te vinden of een patient goed reageert, hebben we tenminste 10 behandelingen nodig in een periode van minstens 3 maanden.

Maar de brandende pijn, daar kunnen we meestal wel een heel stuk verlichting in brengen!

Een van de combinaties van middelen waar we vaak resultaat mee hebben is ketamine of baclofen creme, of amitriptyline creme, samen met het lichaamseigen supplement palmitoylethanolamide (PEA). Dat neemt in het algemeen de pijn voor een groot deel weg, zonder bijwerkingen.

Proefschrift over CIAP uit Utrecht

In een proefschrift (2007) van de Universiteit van Utrecht, uit de groep van Dr. Nicolette Notermans, staat over CIAP het volgende:

Ondanks uitgebreid aanvullend onderzoek kan bij een deel (tot ongeveer 30%) van de patiënten geen oorzaak voor de axonale polyneuropathie worden gevonden. De debuutleeftijd van deze axonale polyneuropathie zonder onderliggende oorzaak, ook wel chronische idiopathische axonale polyneuropathie genoemd, ligt rond het 60e levensjaar.

Het beloop is betrekkelijk mild, waarbij het vermogen om te lopen behouden blijft. Naar verwachting zal door de toenemende vergrijzing het aantal patiënten met chronische idiopathische axonale polyneuropathie toenemen. Derhalve is het belangrijk om de prognose op lange termijn te kennen, waarbij rekening wordt gehouden met de effecten van normale veroudering.

In een vergelijkend onderzoek tussen 127 patiënten met chronische idiopathische axonale polyneuropathie en 108 gezonde personen (hoofdstuk 4) werd de invloed van normale verouderingseffecten en de ziekteduur op de prognose van chronische idiopathische axonale polyneuropathie bestudeerd. De studie toont enerzijds aan dat veroudering noch ziekteduur in belangrijke mate het beloop en de prognose van chronische idiopathische axonale polyneuropathie beinvloeden.

Chronische idiopathische axonale polyneuropathie heeft echter een negatieve invloed op het dagelijks functioneren van patienten met een debuut van de aandoening voor de leeftijd van 65 jaar die nog actief zijn in het arbeidsproces.  

Een klein aantal patiënten met een idiopathische axonale polyneuropathie heeft een tamelijk snel begin en progressief beloop van de verschijnselen. Pijn, asymmetrische symptomen of betrokkenheid van de bovenbenen of bovenarmen zijn niet ongebruikelijk, en kunnen leiden tot aanzienlijke beperkingen of verlies van het vermogen om te lopen.

Bij sommige patiënten met een dergelijke ‘progressieve idiopathische axonale (poly)neuropathie’ kan behandeling met medicijnen die de functie van het afweersysteem beïnvloeden (‘immuunsuppressiva’) effectief zijn, zelfs indien er geen ontsteking of vasculitis (dit is een specifieke bloedvaatwandontsteking) aanwezig is in een zenuwbiopt. Het lijkt dus aannemelijk dat progressieve idiopathische axonale neuropathie een immunologische origine heeft.  

Uit: Diagnostic efficiency and treatment strategy in chronic axonal polyneuropathyDiagnostic efficiency and treatment strategy in chronic axonal polyneuropathy / Alexander Frederik Jacobus Eduardus Vrancken , 2007 – Doctoral thesis Utrecht University

Referenties CIAP   

  • Diagnostic efficiency and treatment strategy in chronic axonal polyneuropathyDiagnostic efficiency and treatment strategy in chronic axonal polyneuropathy / Alexander Frederik Jacobus Eduardus Vrancken , 2007 – Doctoral thesis Utrecht University
  • Martijn CN et al. Epidemiology of peripheral neuropathy. J Neurol Neurosurg Psychiatry 1997;62:310-8.2.
  • Beghi E et al. Chronic symmetrical polyneuropathy in the eldery, a field screening investigation in 2 Italian regions. Prevalence and general characteristics of the sample. Neurology 1995;45:1832-6.3.
  • Mc Leod JG et al. Chronic polyneuropathy of undetermined cause. J Neurol Neurosurg Psychiatry 1984;47:530-5.4.
  • Grahmann F et al. Cryptogenic polyneuropathies: an out-patient follow-up study. Acta Neurol Scand1991;84:2215.5.
  • Notermans NC et al. Chronic idiopathic polyneuropathy presenting in middle or old age: a clinical andelectrophysiological study of 75 patients [see comments]. J Neurol Neurosurg Psychiatry 1993;56(10):10661071.6.
  • Notermans NC et al. Chronic idiopathic axonal polyneuropathy: a five year follow up. J Neurol NeurosurgPsychiatry 1994; 57(12):1525-1527.7.
  • DycK PJ et al. Intensive evaluation of referred unclassified neuropathies yields improved diagnosis. AnnNeurol 1981;10:222-6.8.
  • Harding AE et al. The clinical features of hereditary motor and sensory neuropathy types 1 and 2. Brain1980;43:259-80.8.
  • Teunissen LL et al. Differences between hereditary motor and sensory neuropathy type 2 and chronicIdiopathic axonal neuropathy. A clinical and electrophysiological study. Brain 1997; 120(Pt 6):955-962.9.
  • van Dijk GW et al. Sjogren’s syndrome in patients with chronic idiopathic axonal polyneuropathy. J Neurol Neurosurg Psychiatry 1997; 63(3):376-378.

Ontrafelen van de oorzaken van CIAP

In Utrecht heeft een onderzoek plaatsgevonden over wat de mogelijke oorzaak of oorzaken van CIAP zou zijn. Daar startte men op basis van het feit dat in het zenuwweefsel van patiënten met CIAP veranderingen zijn gevonden in hele kleine bloedvaatjes. Vergelijkbare veranderingen, zoals die in het netvlies, zijn onder meer geassocieerd met verstoorde suikerstofwisseling en hoge bloeddruk. Deze twee symptomen vormen samen met overgewicht en verstoorde vetstofwisseling het ‘metabool syndroom’. Of er een relatie bestaat tussen het metabool syndroom en CIAP was nog onduidelijk. Andere aandoeningen die mogelijk verband houden met CIAP zijn chronische obstructieve longaandoeningen (COPD), blootstelling aan giftige stoffen of alcohol, subtiel vitamine B12 gebrek, en vitamine B6 vergiftiging door voedingssupplementen. Het Utrechts onderzoek had een aantal doelen. Ten eerste werd bepaald hoe vaak CIAP voorkomt in Nederland. Ook werd gekeken of CIAP vaker voorkomt bij mensen met het metabool syndroom en welke factoren daarvoor belangrijk zijn. Tot slot werd ook in kaart gebracht of er een verband is tussen CIAP en COPD, giftige stoffen, alcohol, vitamine B12 of vitamine B6.

Het onderzoek heeft aangetoond dat patiënten met CIAP vaker het zogenaamde metabool syndroom hebben. Dat is een soort hele milde versie van diabetes, een pre-diabetes eigenlijk. Ook zag men een hoge bloeddruk en obesitas vaker voorkomen bij patiënten met CIAP. De onderzoekers konden echter met deze resultaten niet aantonen dat hoge bloeddruk en obesitas daadwerkelijk de oorzaak zijn van CIAP, wel dat deze factoren bijdragen aan het ontstaan van CIAP is zeker mogelijk. Daarnaast is gebleken dat er geen verband is tussen een te hoog vitamine B6 en het ontstaan van CIAP. Een te hoog vitamine B6 kwam even vaak voor bij gezonde controles als bij patiënten met CIAP. Het onderzoek naar andere mogelijke oorzaken (bijvoorbeeld alcoholgebruik, subtiel vitamine B12-tekort, COPD, voeding en omgevingsfactoren) loopt nog.

Kortom, nog steeds veel onduidelijkheid overt de oorzaak of oorzaken van CIAP!

Prof. dr. Jan M. Keppel Hesselink, MD en DJ Kopsky, MD, versie september 2010, revisie november 2011, JMKH, revisie juni 2012, JMKH, revisie april 2013, JMKH; revisie februari 2015, JMKH

Referentie

[1] Singer MA, Vernino SA, Wolfe GI. | Idiopathic neuropathy: new paradigms, new promise. | J Peripher Nerv Syst. | 2012 May;17 Suppl 2:43-9. doi: 10.1111/j.1529-8027.2012.00395.x.

[2] Hesselink JM. | Chronic idiopathic axonal neuropathy and pain, treated with the endogenous lipid mediator palmitoylethanolamide: a case collection. | Int Med Case Rep J. | 2013 Sep 13;6:49-53. doi: 10.2147/IMCRJ.S51572.

[3] Erdmann PG, van Genderen FR, Teunissen LL, Notermans NC, Lindeman E, van Wijck AJ, van Meeteren NL. | Pain in patients with chronic idiopathic axonal polyneuropathy. | Eur Neurol. | 2010;64(1):58-64. Epub 2010 Jul 3.

[4] Erdmann PG, Teunissen LL, van Genderen FR, Notermans NC, Lindeman E, Helders PJ, van Meeteren NL. | Functioning of patients with chronic idiopathic axonal polyneuropathy (CIAP). | J Neurol. | 2007 Sep;254(9):1204-11. Epub 2007 Mar 25.

[5] Notturno F, Capasso M, DeLauretis A, Carpo M, Uncini A. | Glial fibrillary acidic protein as a marker of axonal damage in chronic neuropathies. | Muscle Nerve. | 2009 Jul;40(1):50-4.

[6] Rosenberg NR, Vermeulen M. | Chronic idiopathic axonal polyneuropathy revisited. | J Neurol. | 2004 Sep;251(9):1128-32.

[7] Rajabally YA. | Neuropathy and impaired glucose tolerance: an updated review of the evidence. | Acta Neurol Scand. | 2011 Jul;124(1):1-8. doi: 10.1111/j.1600-0404.2010.01425.x. Epub 2010 Sep 26.

[8] Nebuchennykh M, Løseth S, Jorde R, Mellgren SI. | Idiopathic polyneuropathy and impaired glucose metabolism in a Norwegian patient series. | Eur J Neurol. | 2008 Aug;15(8):810-6. Epub 2008 Jun 28.

[9] Singleton JR, Smith AG, Bromberg MB. | Increased prevalence of impaired glucose tolerance in patients with painful sensory neuropathy. | Diabetes Care. | 2001 Aug;24(8):1448-53.

[10] de Schryver EL, van Schelven LJ, Notermans NC, de Valk HW, Oey PL. | Small-fibre neuropathy can be detected in patients with chronic idiopathic axonal polyneuropathy. | Eur J Neurol. | 2011 Jul;18(7):1003-5. doi: 10.1111/j.1468-1331.2010.03193.x. Epub 2010 Aug 20.

[11] Visser NA, Vrancken AF, van der Schouw YT, van den Berg LH, Notermans NC. | Chronic idiopathic axonal polyneuropathy is associated with the metabolic syndrome. | Diabetes Care. | 2013 Apr;36(4):817-22. doi: 10.2337/dc12-0469. Epub 2012 Nov 30.

Gerelateerde artikelen

The post CIAP: Chronische idiopathische axonale polyneuropathie appeared first on Neuropathische pijn.


Gluten neuropathie, of gluten postieve axonale polyneuropathie

$
0
0

Gluten neuropathie, ‘Neuropathy associated with gluten sensitivity’, de titel van een artikel uit 2006 waarin de onderzoeker M Hadjivassiliou de relatie onderzocht tussen gluten overgevoeligheid en perifere axonale neuropathie. [1] Na een onderzoek bij 215 patienten met zogenaamde axonale neuropathie kwam hij tot de conclusie dat:

Gluten sensitivity may be aetiologically linked to a substantial number of idiopathic axonal neuropathies.

en

We conclude that serological evidence of gluten sensitivity is commonly found in chronic idiopathic axonal neuropathies and may well be aetiologically linked. The effect of a gluten‐free diet on the neuropathy should confirm whether or not this is another manifestation of gluten sensitivity similar to gluten ataxia, dermatitis herpediformis and gluten‐sensitive enteropathy.

Eerder bleek ook cerebelaire ataxie en epilepsie soms gluten geïnduceerd te zijn.[2] [3]

Gluten veroorzaken immuunstoornissen, en vermoedelijk triggeren tarwebestanddelen, zoals gluten, auto-immuunprocessen, die kunnen leiden tot neurologische aandoeningen, zo ook restless legs [4], maar ook diabetes in de hand werken. William Davis schrijft daarover meeslepend in zijn boek: Broodbuik. Gluten neuropathie is een onbekend syndroom, en aangezien er veel CIAP patienten zijn, zou het voor een deel van hen zinvol zijn om een tarwe en gluten vrij dieet, zoals dat in het boek ‘de Broodbeuk’ beschreven staat, een paar maanden te volgen en dan te ervaren wat dat doet.

Referentie

[1] Hadjivassiliou M, Grünewald RA, Kandler RH, Chattopadhyay AK, Jarratt JA, Sanders DS, Sharrack B, Wharton SB, Davies-Jones GA. | Neuropathy associated with gluten sensitivity. | J Neurol Neurosurg Psychiatry. | 2006 Nov;77(11):1262-6. Epub 2006 Jul 11.

[2] Ihara M, Makino F, Sawada H, Mezaki T, Mizutani K, Nakase H, Matsui M, Tomimoto H, Shimohama S. | Gluten sensitivity in Japanese patients with adult-onset cerebellar ataxia. | Intern Med. | 2006;45(3):135-40. Epub 2006 Mar 1.

[3] Hernandez-Lahoz C, Mauri-Capdevila G, Vega-Villar J, Rodrigo L. | [Neurological disorders associated with gluten sensitivity]. | Rev Neurol. | 2011 Sep 1;53(5):287-300.

[4] Moccia M, Pellecchia MT, Erro R, Zingone F, Marelli S, Barone DG, Ciacci C, Strambi LF, Barone P. | Restless legs syndrome is a common feature of adult celiac disease. | Mov Disord. | 2010 May 15;25(7):877-81. doi: 10.1002/mds.22903.

The post Gluten neuropathie, of gluten postieve axonale polyneuropathie appeared first on Neuropathische pijn.

Atypische aangezichtspijn en typische aangezichtspijn: nieuwe behandeling

$
0
0
Atypische Aangezichtspijn

Atypische Aangezichtspijn

Aangezichtspijn is een erg pijnlijke aandoening, die veelal leidt tot een lange weg van zoeken, verlichting, terugval, lijden, hoop, wanhoop, verdriet, opluchting en pogingen tot acceptatie voor degenen die de pijn treft en hun omgeving.

De typische en atypische aangezichtspijnen, behandeling is problematisch

Deze indeling is eigenlijk niet meer zo wetenschappelijk, omdat er veel tussenvormen bestaan, maar wel duidelijk.
Bij typische aangezichtspijn is er aanvalsgewijs in een helft van het gezicht steeds weer scherpe en felle pijnstoten.
Bij atypische aangezichtspijn kan dat ook zo zijn, maar tegelijkertijd is er ook chronische pijn in het gelaat, dat niet perse aan een zijde hoeft voor te komen. Ook het brandende tongsyndroom en onduidelijke chronische kies- tand- en kaakpijnen worden wel gerekend tot de aangezichtspijnen. [1]

Behandelingen zijn er vele, maar het komt frequent voor dat behandelingen geen effect hebben bij de typische en de atypische aangezichtspijn, zelfs meer bijzondere, zoals laser therapie. [2][3] Er zijn zowel medicamenteuze behandelingen mogelijk, als meer ingrijpende, zoals het gamma-mes. Dat is een speciale bestraling: bij een behandeling met een ‘Gamma Knife’ wordt een heel klein gedeelte in het hoofd bestraald. Ook is er en neurochirurgische ingreep mogelijk, de operatie volgens Janetta.
Helaas geldt voor atypische aangezichtspijn dat er geen enkel goed en overtuigd bewezen behandeling bestaat. Ook antidepressiva werken vrijwel niet. [4] Je moet ook oppassen voor zinloze behandelingen door tandartsen en kaakchirurgen; opereren in het aangezichtspijn gebied werkt meestal niet. [5]

Behandel protocol voor atypische aangezichtspijn

Wij hebben een behandelprotocol ontwikkeld op basis van het pijnstillende supplement palmitoylethanolamide (PEA) samen met een creme die eveneens deze stof bevat met daarnaast ketamine of andere actieve pijnstillende stoffen.

Het middel PEA is ontwikkeld doordat enkele topwetenschappers de tip gaven om de natuur te volgen met haar eigen moleculen.

We hebben een serie van dergelijke pijnstillende creme’s die we kunnen proberen. Deze combinatie kan bovendien toegepast worden naast andere behandelingen. Verder hebben we gemerkt dat de natuurlijke pijnstiller PEA de werking van andere pijnstillers, zoals bijvoorbeeld Lyrica of Tramadol kan versterken, zodat er minder van die middelen gegeven kan worden. Dat heeft dan als bijkomend voordeel minder bijwerkingen.

Voorbeeld: Een patient met aangezichtspijn: behandeling met PEA en PEA-ketamine 10% creme:

Een 85 jaar oude patiente kwam bij ons, met recidiverende pijnklachten na een gamma-mes behandeling van de trigeminuszenuw. Na de ingreep was de pijn niet verdwenen, integendeel de pijn was chronisch van aard, met daarboven op aanvallen van messcherpe pijn.

We behandelden met PEA als supplement (2 maal 2 capsules/dag) en een creme die 1,5% PEA bevat en 10% ketamine. Hierop verminderde de pijn en de creme alleen gaf binnen 30 minuten een reductie van 25%. Het was ook duidelijk dat er pijn bleef, daar waar niet gesmeerd werd.

Veel oorzaken van aangezichtspijn en veel soorten

Er zijn zeer veel oorzaken op te noemen voor aangezichtspijn, en onder de link oorzaken om iedereen te verwarren…

Het concept aangezichtspijn koppelt het symptoom pijn aan één lichaamsgebied, het orofaciale gebied (hoofd). De oorzaak van deze orofaciale of aangezichtspijn wordt bepaald door de onderliggende aandoening. In een groot aantal gevallen kan de diagnose met voldoende zekerheid gesteld worden op basis van een zorgvuldige anamnese en een gedegen klinisch en tandheelkundig onderzoek. Omdat de tandheelkundige oorzaken van aangezichtspijn en problemen met de kaak het meest voorkomen, zijn een goede samenwerking en taakverdeling tussen huisarts en tandarts essentieel. Indien op grond hiervan een diagnostische onzekerheid blijft bestaan, wordt op indicatie verder aanvullend onderzoek verricht.

In de dagelijkse praktijk levert het stellen van een diagnose bij chronische vormen van aangezichtspijn de meeste problemen op.

Neurologen maken onderscheid tussen de primaire trigeminusneuralgie (PTN, idiopathische trigeminusneuralgie, tic douloureux) en de secundaire of symptomatische trigeminusneuralgie (STN) of (beter) trigeminusneuropathie.

Bij primaire aangezichtspijn zijn er eenzijdige, heftige en kortdurende pijnscheuten in het aangezicht, uitstralend naar de neusvleugel of naar de onderkaak. Uitstraling naar het oog komt ook voor, maar dat is zeldzamer. De aanvallen kunnen uitgelokt worden door het aanraken van kleine gebieden, de zogenaamde triggerpoints, zoals een neusvleugel, door bepaalde temperatuursinvloeden, airconditioning, of door bepaalde bewegingen (kauwen, scheren, tandenpoetsen, praten).

Secundaire aangezichtspijn is er per definitie sprake van een aantoonbare beschadiging van de aangezichtszenuw (nervus trigeminus). Toch worden bij slechts 25% van de gevallen van secundaire aangezichtspijnen afwijkingen gevonden bij klinisch neurologisch onderzoek, meestal een gevoels-uitval in de tweede of derde zenuwtak van de aangezichtszenuw. Naast een zone van veranderd/verminderd gevoel in het trigeminusgebied kunnen andere afwijkingen gevonden worden, zoals een of meerdere oogspierverlammingen.

Atypische aangezichtspijn: verdere details

Dit is de meest voorkomende vorm van aangezichtspijn, waarvan de oorzaak is vaak niet duidelijk is, omdat meerdere factoren een rol kunnen spelen. De pijn heeft de volgende eigenschappen:

Diffuus, diep, op meerdere plaatsen
Weken tot jaren aanwezig
Dof, borend, continu
Reactie op stress en moeheid: pijn wordt meer
Bij onderzoek geen afwijkingen die de pijn verklaren
Bijkomende depressie komen voor
Behandeling multimodaal: meer dan een behandeling of therapie is noodzakelijk

Vaak is er een oorspronkelijke aanleiding die het begin markeert, zoals een tandextractie of endodontische behandeling. Er zijn aanwijzingen dat daardoor de aangezichtszenuwen gevoelig kunnen worden en blijven (sensitisatie). Mogelijk zijn sommige mensen hiervoor onder bepaalde omstandigheden gevoelig. Daarbij wordt onder andere gedacht aan periodes met stress.

Een zogenaamde ‘multimodale’ behandeling wil zeggen dat meerder factoren tegelijk behandeld worden. Enerzijds wordt medicatie voorgeschreven, zoals antidepressiva die zenuwen ongevoeliger maken. Pijnstillers helpen niet bij deze vorm van aangezichtspijn. Anderzijds zijn er verschillende vormen van psychologische ondersteuning mogelijk om te voorkomen dat dit probleem ‘boven het hoofd’ groeit.

DJ Kopsky,  prof. dr. Jan M. Keppel Hesselink, artsen, revisie maart 2015

Referentie

[1] Forssell H1, Jääskeläinen S, List T, Svensson P, Baad-Hansen L. | An update on pathophysiological mechanisms related to idiopathic oro-facial pain conditions with implications for management. | J Oral Rehabil. | 2014 Dec 8. doi: 10.1111/joor.12256. [Epub ahead of print]

[2] Amanat D1, Ebrahimi H, Lavaee F, Alipour A. | The adjunct therapeutic effect of lasers with medication in the management of orofacial pain: double blind randomized controlled trial. | Photomed Laser Surg. | 2013 Oct;31(10):474-9. doi: 10.1089/pho.2013.3555.

[3] Brown JA1. | The neurosurgical treatment of neuropathic facial pain. | Otolaryngol Clin North Am. | 2014 Apr;47(2):343-9. doi: 10.1016/j.otc.2013.10.003. Epub 2013 Nov 28.

[4] Forssell H1, Tasmuth T, Tenovuo O, Hampf G, Kalso E. | Venlafaxine in the treatment of atypical facial pain: a randomized controlled trial. | J Orofac Pain. | 2004 Spring;18(2):131-7.

[5] von Eckardstein KL1, Keil M, Rohde V. | Unnecessary dental procedures as a consequence of trigeminal neuralgia. | Neurosurg Rev. | 2014 Nov 25. [Epub ahead of print]

The post Atypische aangezichtspijn en typische aangezichtspijn: nieuwe behandeling appeared first on Neuropathische pijn.

Mangiferin als gliamodulator bij neuropathische pijn

$
0
0
In het extract van de bast van de mangoboom zit de actieve stof mangoferine. Deze stof heeft invloed op het gliaweefsel die de neuropathische pijn in stand houdt. Uit dierexperimenteel onderzoek blijkt dat het extract op de kern van de gliacellen effect heeft door de aanmaak van ontstekingsstofjes te remmen.

In Cuba wordt dit extract in pilvorm en in creme gebruikt. Deze stof onderdruk o.a. TNF-alfa, een belangrijk molecuul voor de ontwikkeling van neuropathische pijn.[1]

Helaas zijn er maar 2 kleine pilotstudies gedaan naar patienten met neuropathische pijn.[2] Uit die studies komt naar voren dat mangoferine aanrakingspijn en branderige pijn doet verminderen. Een mooie review over deze stof is in dit artikel te lezen.

Augustus 2011 David J. Kopsky, arts

Referentie

[1] Garrido G, González D, Lemus Y, García D, Lodeiro L, Quintero G, Delporte C, Núñez-Sellés AJ, Delgado R. | In vivo and in vitro anti-inflammatory activity of Mangifera indica L. extract (VIMANG). | Pharmacol Res. | 2004 Aug;50(2):143-9.

[2] Garrido-Suárez BB, Garrido G, Delgado R, Bosch F, del C Rabí M. | A Mangifera indica L. extract could be used to treat neuropathic pain and implication of mangiferin. | Molecules. | 2010 Dec 9;15(12):9035-45.

The post Mangiferin als gliamodulator bij neuropathische pijn appeared first on Neuropathische pijn.

Magnetische inlegzooltjes bij diabetische neuropathie

$
0
0

De studie was dubbelblind opgezet, dus de patienten en de behandelaars wisten niet of ze de magnetische zooltjes hadden of de nepzooltjes. Over de twee studiegroepen met in de ene groep de magnetische zooltjes en in de andere groep de nepzooltjes werden 375 verdeeld.  Bij de patienten die ernstige pijnen hadden, bleken de zooltjes meer effect te hebben (-41% versus -21%). De zooltjes hadden een sterkte van 450 Gauss en wisselden van polariteit. In de studie zijn de Mag steps van Nikken gebruikt. .

De conclusie van de auteurs was:

Static magnetic fields can penetrate up to 20 mm and appear to target the ectopic firing nociceptors in the epidermis and dermis. Analgesic benefits were achieved over time.

De studie was dubbelblind opgezet, dus de patienten en de behandelaars wisten niet of ze de magnetische zooltjes hadden of de nepzooltjes.[1] Over de twee studiegroepen met in de ene groep de magnetische zooltjes en in de andere groep de nepzooltjes werden 375 verdeeld.

Bij de patienten die ernstige pijnen hadden, bleken de zooltjes meer effect te hebben (-41% versus -21%). De zooltjes hadden een sterkte van 450 Gauss en wisselden van polariteit. In de studie zijn de Mag steps van Nikken gebruikt.

De conclusie van de auteurs was:

Static magnetic fields can penetrate up to 20 mm and appear to target the ectopic firing nociceptors in the epidermis and dermis. Analgesic benefits were achieved over time.

Prof.dr. Jan M. Keppel Hesselink, MD en DJ Kopsky, MD, versie juli 2009

 

Referentie

[1] Weintraub MI, Wolfe GI, Barohn RA, Cole SP, Parry GJ, Hayat G, Cohen JA, Page JC, Bromberg MB, Schwartz SL; Magnetic Research Group. | Static magnetic field therapy for symptomatic diabetic neuropathy: a randomized, double-blind, placebo-controlled trial. | Arch Phys Med Rehabil. | 2003 May;84(5):736-46.

The post Magnetische inlegzooltjes bij diabetische neuropathie appeared first on Neuropathische pijn.

Mindfulness bij neuropathische pijn

$
0
0
We willen graag een patient voorstellen met ernstige brandende pijn ten gevolge van een neuropathie. Deze neuropathie ontstond door de behandeling met anti-kankermiddelen, cytostatica. Van deze middelen is het bekend dat er bijwerkingen kunnen optreden, zoals stoornissen in de zenuwen. Deze stoornissen worden neuropathie genoemd, en de aandoening heet neuropathische pijn. Er zijn weinig goede middelen om deze lastige pijn mee te behandelen. Het laatste middel dat op de markt gekomen is, is Lyrica. Maar zelfs met Lyrica had onze patient nog pijn. Mindfulness-meditatie met acupunctuur gaf een bijzonder effect.

De patient is 60 jaar oud en heeft een hele serie behandelingen ondergaan met een mix van verschillende cytostatica. Nu zijn er chronische branderige pijnen in de benen en gevoelloosheid in de handen en vingers.

Deze patient werd behandeld met acupunctuur en hypnotherapie, waarbij mindfulness ingezet werd. De combinatie acupunctuur en hypnotherapie staat bekend als hypnopunctuur en is een voorbeeld van een soort fusion binnen de complementaire behandelvormen.

De patient ging op de bank liggen en er werd een anti-pijnpatroon geprikt, waarbij bekende anti-pin punten, zoals dikke darm 4 en maag 36, deel uitmaakten van het recept. Vervolgens werd de patient meegenomen in een mindfulness-meditatie. Deze mindfulness sessie ging aldus.

Zoals we normaal onze aandacht naar buiten gericht hebben, kunnen we ook met onze aandacht naar binnen. Voel je lijf nu eens, en ga met je aandacht naar dat deel van je lijf waar je contact maakt met de bank waarop je ligt……. juist, zo. Nu je zo met je aandacht bij je eigen lijf bent, kan het zijn dan je ergens in het lichaam een deel voelt, waar extra aandacht makkelijk heen kan stromen, bijvoorbeeld omdat er andere sensaties aanwezig zijn, of bepaalde gevoelens. Laat je aandacht eens naar dat deel van je lijf stromen, alsof je het met levende aandacht vult…… Ja, precies. En nu je met je aandacht daar bent en je voelt daar in, kan het zijn dat er een ander deel van je lijf ook zich meldt binnen je aandachtsveld. Ook dat deel kan je betrekken in je aandacht….

Zo stap voor stap kan je de patient het lijf laten vullen met aandacht, daarna de stap maken dat al die sensaties die gevoeld worden, inclusief de pijnen, maar ook de prikkelingen, de tintelingen en de warmte allemaal doorstroomd kunnen worden met de aandacht. De metafoor stromen geeft het beeld van beweeglijk water, en maakt een vormverandering in de pijngewaarwording mogelijk. Vervolgens wordt aangegeven dat bij het zo ontspannen liggen, met het lijf met aandacht gevuld, het kan zijn dat de grenzen van het eigen lijf wat vervagen.

Terwijl je zo je aandacht in je lijf hebt, kan het zijn dat als je je aandacht richt op je handen, dat je wel een veld van warmte voelt, of andere sensaties, zonder dat je precies de contouren van je handen voelt, meer alsof je een aanwezigheid van de aandacht en de sensaties in je handen voelt. En dan kan het zijn dat je merkt dat je ook buiten je fysieke handen de warmte en die sensaties voelt, alsof je je lichaamsbewustzijn groter laat worden, zonder daar wat voor te doen. Dit is een gewoon verschijnsel tijdens meditatie en ontspanning en stil liggen, dat je minder precies je lijfelijke lijf voelt, maar meer en meer de energie daarin. Alle sensaties die je voelt, en alle gewaarwordingen, zijn manifestaties van het leven dat je voelt. Het leven dat je bent. Ook die andere sensaties en gevoelens die je op andere plaatsen van je lijf kan waarnemen, als je zo je lijf met aandacht gevuld hebt…

In de sessie werden verschillende elementen van de Ericksonian Hypnotherapie ingebouwd, die de hypnotherapeuten direct zullen herkennen. Het effect van deze mindfulness- meditatie was dat de patient na de sessie lang stil bleef. En toen zei:

Zo’n ervaring heb ik nog nooit beleefd. Het was alsof ik mijn HEELHEID overal tegelijk voelde en ineens besefte ik dat zelfs de pijn een uitdrukking is van het leven, en dat ik dat op een HELENDE wijze ervaren mocht. Wat een enorm bijzonder gevoel, de pijn is als het ware opgegaan in het gehele gevoel van het lijf. Het is er nog wel, maar neemt een minder belangrijke plaats in. Alsof het ergens in geintegreerd is.

Mindfulness en chronische pijn

Bij chronische pijn, zoals neuropathische pijn, is er vaak een identificatie met de pijn vanuit het NEE zeggen. De pijn is constant aanwezig en mag er niet zijn. Zo ontstaat een soort chronisch gevecht tegen een deel van jezelf. Door de mindfulness in te zetten, kan er een nieuwe ruimte in het bewustzijn ontstaan om die pijn heen. Terwijl de patient zelf TEGEN de pijn wil vechten, het wil verdringen, of heimwee heeft naar vroeger toen er nog geen pijn was, is met mindfulness een hele andere beweging mogelijk. Deze beweging schept ruimte om de pijn heen. Alsof je de pijn gewoon zijn bestaansrecht geeft, maar daarom heen een enorm grote bewustzijnsruimte schept. Met meer ruimte erom heen, wordt de pijn meer ervaren als iets wat er wel is, maar niet meer het hele gezichtsveld, het hele leefpatroon overheerst. Met mindfulness en hypnotherapie kan chronische pijn een deur vormen naar het verruimen van het eigen bewustzijn, waardoor de kwaliteit van leven drastisch kan verbeteren.

De verwijzingen naar ruimte, het levend zijn van het eigen lijf, waarna de sensaties alle verwijzen (ook de pijn) en het gebruik van het woord stromen, de aandacht het lijf in laten stromen helpen allemaal om een beeld op te roepen van ruimte en veranderbaarheid van de sensaties, net zoals stromend water steeds van vorm verandert.

Zoals onze patient het verwoordde: Ik voel me een stuk HELER, alsof de pijn geintegreerd is in een veel groter iets.

Onderzoek

In een recent onderzoek (Kingston, 2007) bij ruim 40 gezonde vrijwilligers heeft men laten zien dat mindfulness een direct effect heeft op hoe pijn ervaren wordt. Dit onderzoek gebruikte een model van acute pijn, de zogenaamde cold pressor test, waarbij pijnsensatie ontstaat door het dompelen van een hand in ijskoud water. Mindfulness-meditatie kon de pijn in deze acute situatie duidelijk verminderen. Natuurlijk is ook interessant te zien hoe mindfulness ingezet kan bij de behandeling van chronische pijnklachten.

Daar deden Paul Grossman (2007) en collega’s een onderzoek na, bij ruim 50 vrouwelijke patiënten met fibromyalgie. Het merendeel van de ze patiënten had duidelijk baat bij de methode, zelfs op de lange termijn. Er werd een 8 weeks trainingsprogramma aangeboden en de effecten volgend op dat programma waren indrukwekkend. Zelfs na 3 jaar bleken er nog duidelijk positieve effecten meetbaar te zijn. De resultaten werden door de onderzoekers als volgt omschreven:

Our analyses indicated MBSR to provide significantly greater benefits than the control intervention on most dimensions, including visual analog pain, QoL subscales, coping with pain, anxiety, depression and somatic complaints.

Lance M. McCracken (2007) publiceerde de resultaten van een grote studie met meer dan 100 patiënten met chronische pijn. Ze gebruikten diverse psychologische schalen, waarmee je de mate van mindfulness kan meten, en ontdekten dat een hoge mate van gewaarzjin direct correleert met een vermindering van de negatieve invloed van chronische pijn op het leven. Uit meer dan een studie blijkt dus dat mindfulness een zinvolle bijdrage kan leveren bij de behandeling van chronische pijn.

Ons patiënten-voorbeeld laat zien hoe dat in de praktijk in een sessie al bereikt kan worden. Natuurlijk is veel meer dan een sessie nodig om de pijn langdurig minder effect te laten hebben op de kwaliteit van leven.

Literatuur

mindfulness en chronische pijn

Lance M. McCracken , Jeremy Gauntlett-Gilbert, Kevin E. Vowles. The role of mindfulness in a contextual cognitive-behavioral analysis of chronic pain-related suffering and disability. Pain 131 (2007) 63–69

Jessica Kingston, Paul Chadwick, Daniel Meron, T. Chas Skinner. A pilot randomized control trial investigating the effect of mindfulness practice on pain tolerance, psychological well-being, and physiological activity. Journal of Psychosomatic Research 62 (2007) 297– 300

Paul Grossman, Ulrike Tiefenthaler-Gilmer, Annette Raysz, Ulrike Kesper. Mindfulness Training as an Intervention for Fibromyalgia: Evidence of Postintervention and 3-Year Follow-Up Benefits in Well-Being. Psychother Psychosom 2007;76:226–233

Kabat-Zinn J, Lipworth L, Burney R. The clinical use of mindfulness meditation for self-regulation of chronic pain. J Behav Med 1985;8:163–90.

Kaplan KH, Goldenberg DL, Galvin-Nadeau M. The impact of a meditation-based stress reduction program on fibromyalgia. Gen Hosp Psychiatry 1993;15:284–9. Baer R. Mindfulness training as a clinical intervention: a conceptual and empirical review. Clin Psychol Sci Pract 2003;10:125–43.

McCracken LM, Vowles KE, Eccleston C. Acceptance-based treatment for persons with complex, longstanding chronic pain: a preliminary analysis of treatment outcome in comparison to a waiting phase. Behav Res Ther 2005;43:1335–46.

Kabat-Zinn J. Full catastrophe living: using the wisdom of your body and mind to face stress, pain and illness. New York, Delacorte, 1990.

Hayes SC, Bissett RC, Korn Z, Zettle R, Rosenfarb I, Cooper I, Grundt A. The impact of acceptance versus control rationales on pain tolerance. Psychol Rec 1999;49:33 – 47.

Auteurs: prof.dr. Jan M. Keppel Hesselink, MD, PhD en D.J.Kopsky, MD; update september 2009

The post Mindfulness bij neuropathische pijn appeared first on Neuropathische pijn.

Schijf van 5 voor neuropathische pijn

$
0
0

schijf_van_5_neuropathische_pijn.png Soms is het goed aan te sluiten bij bekende begrippen. De schijf van 5 is zo'n bekend begrip. Bij de behandeling van neuropathische pijnen voldoet vaak een pijnstillend middel niet. Ook niet als je zoekt naar andere middelen, en zelfs niet als je twee middelen samen geeft. De pijn kan wel iets minder worden, maar in veel gevallen voldoet bijvoorbeeld alleen Lyrica geven niet.

In ons instituut hebben we inmiddels vele honderden patienten geholpen door niet alleen op een paard te wedden. Onze ervaring kunnen we gemakkelijk verwoorden met de schijf van 5. Er zijn 5 elementen van belang bij de behandeling van neuropathische pijn.  

 

  1. Ten eerste is het van belang om de juiste pijnstillende stoffen te vinden, en het meeste effect lijkt op te treden als er verschillende pijnstillers, uit verschillende klassen van middelen samen voorgeschreven worden. Bijvoorbeeld pregabeline (Lyrica) en imipramine samen. Of gabapentine met amitriptyline. Dit zijn werkzame combinaties van analgetica. Wanneer combinaties van pijnstillende stoffen worden gebruikt, zal de dosering van beide medicijnen minder hoog zijn, dan wanneer maar een medicijn wordt voorgeschreven. Daardoor ontstaan er vaak minder bijwerkingen
  2. Ten tweede zijn neuropathische pijnen veelal ook zinvol behandelen via de huid, met cremes van bepaalde pijnstillende middelen. Pijnstillende cremes hebben het voordeel dat de pijnstillende stoffen op de plaats worden aangebracht waar de pijn is. Omdat de stoffen geleidelijk worden opgenomen, en (bij de juist aangegeven hoeveelheid smeren) nauwelijks in het bloedbloedbaan terecht komen, is de kans op systemische bijwerkingen zeer klein.
  3. Chronische pijn reageert goed op bewegen, en vooral op een juiste combinatie van conditieversterkende oefeningen, zoals je die bij de fysiofitness onder leiding van een fysiotherapeut kan krijgen. Dit komt omdat door bewegen en sporten pijnstillende lichaamseigen stoffen worden aangemaakt die de pijn doen verminderen. 
  4. Er zijn een aantal supplementen die op basis van verschillende studies duidelijk pijnstillend blijken te zijn, zoals alfa liponzuur en palmitoylethanolamide.
  5. Leefregels zijn bij chronische pijn ook van groot belang, met name om goed de balans te leren vinden tussen belastbaarheid en belasting. Of ouderwets gezegd, rust, reinheid en regelmaat…

schijf_van_5_neuropathische_pijn.png

Samen vormen deze punten de vijf parten uit de schijf van 5 bij de behandeling van neuropathische pijn. In Soest hebben we dit schema ontwikkeld en zetten we deze benadering met goed resultaat regelmatig in.
 
Mei 2010, prof. dr. Jan M. Keppel Hesselink, revisie David J. Kopsky november 2012  

 

 

The post Schijf van 5 voor neuropathische pijn appeared first on Neuropathische pijn.

POEMS

$
0
0
POEMS, een speciaal gedicht? Nee, een vreemde aandoening die gepaard gaat met een polyneuropathie. POEMS is de afkorting van Polyneuropathy, Organomegaly, Endocrinopathy, Monoclonal gammopathy, and Skin changes, oftewel polyneuropathie, orgaanvergroting, endocriene stoornis en bloedafwijkingen met huidafwijkingen.  

POEMS is een aandoening die paraneoplastisch genoemd wordt. Dat wil zeggen, hij komt voor als er ergens in het lijf kanker aanwezig is. POEMS neuropathie is zeldzaam en zowel axonaal als demyeliniserend.[1][2] De reden van deze aandoening is vermoedelijk dat er erg veel groeifactoren gevormd worden uit de tumor.[3] Bloedstamceltransplantatie is de beste behandeling. [4] [5] Andere therapieen zijn corticosteroiden en chemotherapie.[6]

Versie oktober 2009; Auteurs: Prof.dr. Jan M. Keppel Hesselink en Drs David J. Kopsky, artsen  

Referentie

[1] Liang C, Gonzalez M, Patel R, Meehan S, Kamino H, Franks AG Jr. | POEMS syndrome (polyneuropathy, organomegaly, endocrinopathy, monoclonal gammopathy, and skin changes). | Dermatol Online J. | 2009 Aug 15;15(8):9.

[2] Decaux O, Laurat E, Perlat A, Cazalets C, Jego P, Grosbois B. | Systemic manifestations of monoclonal gammopathy. | Eur J Intern Med. | 2009 Sep;20(5):457-61. Epub 2009 Feb 4.

[3] Kuwabara S, Dispenzieri A, Arimura K, Misawa S. | Treatment for POEMS (polyneuropathy, organomegaly, endocrinopathy, M-protein, and skin changes) syndrome. | Cochrane Database Syst Rev. | 2008 Oct 8;(4):CD006828.

[4] Kuwabara S, Misawa S, Kanai K, Suzuki Y, Kikkawa Y, Sawai S, Hattori T, Nishimura M, Nakaseko C. | Neurologic improvement after peripheral blood stem cell transplantation in POEMS syndrome. | Neurology. | 2008 Nov 18;71(21):1691-5. Epub 2008 Oct 1.

[5] Kuwabara S. | [New strategy of treatment for POEMS syndrome--autologous peripheral blood stem cell transplantation and thalidomide therapy]. | Brain Nerve. | 2008 Jun;60(6):627-33.

[6] Dispenzieri A. | POEMS syndrome. | Blood Rev. | 2007 Nov;21(6):285-99. Epub 2007 Sep 11.

The post POEMS appeared first on Neuropathische pijn.


Ziekte van Meniere: een neuropathie..

$
0
0
Ziekte van Meniere: een neuropathie. Dat lijkt erop volgens recent onderzoek uit 2009. Een neuropathie veroorzaakt door een virus.

De ziekte van Meniere, een stoornis in het gehoor, wordt daarom nu door sommigen gezien als een virale neuropathie. [1] De consequenties zijn om de aandoening met anti-virale middelen te behandelen. Of dat uiteindelijk een algemeen geaccepteerde therapie gaat worden, daarvoor is meer onderzoek met patienten nodig.

Referentie

[1] Gacek RR. | Ménière's disease is a viral neuropathy. | ORL J Otorhinolaryngol Relat Spec. | 2009;71(2):78-86. Epub 2009 Jan 10.

The post Ziekte van Meniere: een neuropathie.. appeared first on Neuropathische pijn.

Neuropathy, muscle cramps and treatment

$
0
0
Patients suffering from different sorts of neuropatyy often also complain about muscle cramps. In our centre we have meanwhile some interesting expereinces prescribing magnesium sulphate, a very old remedy against obstipation, in amounts of several grams a day, sometimes with amasing good result. The nice thing about magnesium sulphate is, that the side effects are not very troublesome, loose stools might be one of theme, but the drug is remarkable safe and in the netherlands can be dosed up to 15 grams a day, if used for the treatment of obstipation. Magnesium sulphate however, was not discussed in a recent '2010 AAN Guideline Evaluates Treatments for Muscle Cramps'.

The guideline is published in the February 23, 2010, issue of Neurology, the medical journal of the American Academy of Neurology.

In the press release of this guideline we read:

Guideline muscle cramps

Avoid quinine in muscle cramps

A new guideline from the American Academy of Neurology recommends that the drug quinine, although effective, should be avoided for treatment of routine muscle cramps due to uncommon but serious side effects.

“It’s important for people to know that quinine should be avoided since the drug is still available in some countries,” said lead guideline author Hans D. Katzberg, MD, of Stanford University and a member of the American Academy of Neurology.

“Quinine should be considered only when cramps are very disabling, when no other drugs relieve the symptoms, and when side effects are carefully monitored. It should also be used only after the affected person is informed about the potentially serious side effects.”

Consider naftidrofuryl, diltiazem and vitamin B complex in muscle cramps

The guideline found that naftidrofuryl, diltiazem and vitamin B complex may be considered for use in the treatment of muscle cramps, but more research is needed on their safety and effectiveness.

The guideline authors also reviewed studies on the use of calf stretching to treat muscle cramps, but there was not enough evidence to determine whether it is an effective therapy. Muscle cramps are involuntary contractions, or tightening, of a muscle or muscle group. They are usually painful.

Muscle cramps as a symptom of various diseases

Muscle cramps occur with neurologic disorders such as amyotrophic lateral sclerosis (ALS or Lou Gehrig’s disease) and peripheral neuropathy. They also occur with other conditions, such as hypothyroidism and low calcium levels in the blood. The guideline did not evaluate treatments for muscle cramps due to muscle diseases, kidney diseases, menstruation, pregnancy, or excessive exercise, heat or dehydration. “If you have muscle cramps, you should see your doctor to determine the cause,” Katzberg said. “Sometimes the cramps are due to a serious underlying medical condition that needs treatment.”  

For more information about the American Academy of Neurology, visit www.aan.com

From the Centre for the study and treatment of neuropathic pain and neuropathy in Soest, the Nertherlands

This site helps patients and treating physicians, neurologists, anesthesiologists and other pain specialists to find the best and most up to date research findings related to neuropathy and neuropathic pain and the treatment thereof.

In our centre we are specialised in treating patients suffering from neuropathic pain and neuropathy following an Integrated Medicine concept. Part of our activities are within the field of consultation. We assist pharmaceutical companies in R&D strategies related to finding new drugs to treat neuropathic pain and neuropathy.

February 2010, Jan M. Keppel Hesselink, MD, PhD.

The post Neuropathy, muscle cramps and treatment appeared first on Neuropathische pijn.

Laser bij het carpale tunnelsyndroom

$
0
0

Laag energetische laser wordt wel eens genoemd als een behandeling die ingezet kan worden bij bepaalde vormen van neuropathie, zoals de neuropathie bij het carpale tunnelsyndroom. Bij het carpale tunnelsyndroom is de zenuw in de pols (de nervus medianus) bekneld, waardoor er pijnklachten in de handen ontstaan.

Bij een groep van patienten met neuropathie door het carpaal tunnelsyndroom, bleek dat 5 maal per week, 3 weken lang, een laser met lage intensiteit verbeteringen gaf in de neuropathie ten opzichte van een neplaser. De klachten als prikkelingen, doofheid en krachtverlies verminderden door deze behandeling.[1]

In een andere studie naar laser bij carpaal tunnelsyndroom bleek alleen de snelheid van de spierzenuwen significant verbeterde ten opzichte van de placebo. In deze studie verbeterden namelijk ook de patienten in de placebogroep.[2] Dit is ook te verwachten bij een carpaal tunnelsyndroom. Laser blijkt in vergelijking met chirurgisch ingrijpen bij het carpaal tunnelsyndroom iets minder effectief te zijn.[3] 

Laser bij diabetische neuropathie is ook onderzocht. Een groep van 50 diabetici met polyneuropathie werd verdeeld over 2 groepen: de lasergroep en een placebo-lasergroep. Er was een kleine vermindering in pijn waargenomen in de lasergroep, echter dit was niet significant.[4] Dus deze uitkomst kan op toeval berusten.

Samenvattend: de pijn bij het carpale tunnelsyndroom kan soms vanzelf uit minder worden. Behandelingen van bewezen nut zijn chirurgische ingrepen (decompressie) [5], en corticosteroid-injecties (maar dat effect is niet bewezen voor meer dan 1-3 maanden, dan kunnen de klachten weer terugkomen) [6] Splinten, immobiliseren kan ook bijdragen aan het herstel.

Maar lage impact-laserbehandeling is dus een behandeling die vooralsnog niet van duidelijk bewezen nut is bij de drukneuropathie van de nervus medianus, oftewel het carpale tunnelsyndroom.

Prof.dr. Jan M. Keppel Hesselink, MD en DJ Kopsky, MD, versie juli 2009

 

Referentie

[1] Shooshtari SM, Badiee V, Taghizadeh SH, Nematollahi AH, Amanollahi AH, Grami MT. | The effects of low level laser in clinical outcome and neurophysiological results of carpal tunnel syndrome. | Electromyogr Clin Neurophysiol. | 2008 Jun-Jul;48(5):229-31.

[2] Evcik D, Kavuncu V, Cakir T, Subasi V, Yaman M. | Laser therapy in the treatment of carpal tunnel syndrome: a randomized controlled trial. | Photomed Laser Surg. | 2007 Feb;25(1):34-9.

[3] Elwakil TF, Elazzazi A, Shokeir H. | Treatment of carpal tunnel syndrome by low-level laser versus open carpal tunnel release. | Lasers Med Sci. | 2007 Nov;22(4):265-70. Epub 2007 Mar 3.

[4] Zinman LH, Ngo M, Ng ET, Nwe KT, Gogov S, Bril V. | Low-intensity laser therapy for painful symptoms of diabetic sensorimotor polyneuropathy: a controlled trial. | Diabetes Care. | 2004 Apr;27(4):921-4.

[5] Verdugo RJ, Salinas RA, Castillo JL, Cea JG. | Surgical versus non-surgical treatment for carpal tunnel syndrome. | Cochrane Database Syst Rev. | 2008 Oct 8;(4):CD001552.

[6] Marshall S, Tardif G, Ashworth N. | Local corticosteroid injection for carpal tunnel syndrome. | Cochrane Database Syst Rev. | 2007 Apr 18;(2):CD001554.

Gerelateerde artikelen

The post Laser bij het carpale tunnelsyndroom appeared first on Neuropathische pijn.

Neuropathische pijn behandelen: doorgaan!

$
0
0
We behandelen nu sinds jaren en sinds 2009 vrijwel uitsluitend patienten met neuropathie en neuropathische pijnen. Inmiddels hebben we dus een ruime ervaring daarmee. Het is voor de behandeling van de patient zeer belangrijk om niet te snel op te geven. Bij ons in behandeling komen eist dus wel een lange adem, omdat de pijnstillende effecten van allerlei soorten pijnstillers en andere behandelvormen vaak pas na weken optreden. Vrijwel alle patienten die we zien zijn al uitgebreid bij andere artsen, neurologen en anesthesisten geweest en komen dan ten lange leste bij ons. Pijn en neuropathie die jaren bestaat toveren we niet in enkele weken geheel weg! Waarom we die tijd nodig denken te hebben, leggen we aan de hand van het volgende voorbeeld uit.

Medicijnen kunnen beter bij neuropathische pijn

Het meest voor de hand liggende, blijkt ook voor de hand te liggen. Vrijwel alle patienten die we zien zijn niet optimaal behandeld met de gewone reguliere pijnstillers. Dat is een belangrijk punt waar we op letten. Wat is er gegeven, hoeveel is er gegeven en hoe lang is er dan wat gegeven?

Dan blijkt vaak dat er te weinig van een bepaalde pijnstiller gegeven is, of dat de patient te snel er mee stopte, of dat de patient niet goed wist hoe om te gaan met de bijwerkingen. We geven een super simpel voorbeeld.

Lyrica: mooi middel maar soms te veel bijwerkingen

Lyrica is het nieuwe broertje van gabapentine. Het heeft op het receptorniveau een wat hogere affiniteit, en dat betekent dat je minder veel nodg hebt. Ook heeft het een langere halfwaardetijd dan gabapentine, en daarom is twee maal per dag doseren voldoende. De instap dosis is 75 mg twee maal per dag. Als je zo begint, haken veel patienten af, aangezien de eerste dagen de patienten vaal veel last krijgen van bijwerkingen als een wattebollenhoofd, duizeligheid en suffigheid. Dat valt relatief eenvoudig op te lossen. Je moet dan de eerste 4 dagen alleen 75 mg geven voor het slapen gaan, met een kleine snack. Dan slapen de patienten de eerste dagen de bijwerkingen gewoon weg. En dan op dag 4 kan je de ochtend dosering erbij doen. Zijn er dan nog klachten, dan laat je het samen met de maaltijd innemen. Dat is op basis van het onderzoek naar de farmacokinetiek ontstaan. Met eten samen is de piek van pregabeline of Lyrica namelijk lager, dus dat is makkelijker te verwerken voor je lijf, qua bijwerkingen dan.

Zo hebben we een aantal patienten goed kunnen helpen met dit soort simpele trukken, die dachten dat Lyrica niets voor hun was.  Maar je bent wel even bezig natuurlijk.

Meer middelen tegelijkertijd

Ook kiezen we er vaak voor enkele middelen samen te geven, en dan lagere doseringen, zodat er minder bijewrkingen ontstaan. Door enkele middelen samen te geven kan er namelijk een versterking van de werking optreden. Maar het uitzoeken welke middelen samen gaan, hoe veel te doseren, en hoe lang door te gaan is natuurlijk niet zo eenvoudig, en ook daar is tijd voor nodig.

Tijd nemen bij de behandeling van neuropathie bij ons

Nu spraken we alleen nog maar over de medicijnen. Daarnaast zijn er nog een aantal behandelvormen die we inzetten, en waarmee we goede ervaring hebben. Dat gaat van supplementen, via zelf ontwikkelde cremes met pijnstillende stoffen tot en met speciale vormen van neuroacupunctuur.

Ook hier geldt hetzelfde: we hebben tjid nodig om uit te zoeken wat het beste werkt voor iedere individuele patient.

April 2010, prof. dr. Jan M. Keppel Hesselink & David J. Kopsky, artsen

 

Gerelateerde artikelen

The post Neuropathische pijn behandelen: doorgaan! appeared first on Neuropathische pijn.

Paraneoplastische neuropathie

$
0
0
Een polyneuropathie kan aan kanker voorafgaan. En een neuropathie kan ook tijdens kanker optreden. Onafhankelijk van de behandeling met een chemokuur of bestraling. Dat noemen artsen een paraneoplastische neuropathie. Deze vorm van neuropathie kan bij vrijwel elke tumor gevonden worden.

Elk jaar zijn er weer meldingen van neuropathie bij uitzonderlijke vormen van kanker, die we nog nooit eerder gevonden hebben, zoals bij een bepaalde vorm van galblaaskanker of bij thymomen. [1][2]

Ook vormen van neuropathie zoals de CIDP kunnen gevonden worden in de context van kanker. [3]

Ook kunnen er polyneuropathie syndromen ontstaan, bijvoorbeeld als het ruggenmerg ook aangedaan wordt. Dat heet dan paraneoplastische myeloneuropathie.[4] Ook kunnen er gegeneraliseerde vormen van spierzwakte deel uit maken ven het syndroom.[5]

Gelukkig zijn paraneoplastische syndromen vrij zeldzaam.[3]

Men denkt dat de oorzaak van deze neuropathie ligt in een ontsporing van het immuunsysteem. [7] Behandelen met steroiden geeft soms een positief effect.[4]

Overmatige zenuwactiviteit, zoals bij het syndroom van Isaacs kan ook een paraneoplastisch fenomeen zijn.  [9]


 

Prof.dr. Jan M. Keppel Hesselink, MD, versie juli 2009

revisie mei 2012, JMKH  

Referentie

[1] Barua A, Gozzard P, Martin-Ucar AE, Maddison P. | Neuronal antibodies and paraneoplastic sensory neuropathy in thymoma. | Interact Cardiovasc Thorac Surg. | 2012 May 22. [Epub ahead of print]

[2] Uribe-Uribe NO, Jimenez-Garduño AM, Henson DE, Albores-Saavedra J. | Paraneoplastic sensory neuropathy associated with small cell carcinoma of the gallbladder. | Ann Diagn Pathol. | 2009 Apr;13(2):124-6. Epub 2008 Jan 11.

[3] Palma JA, Martín-Algarra S. | Chronic inflammatory demyelinating polyneuropathy associated with metastatic malignant melanoma of unknown primary origin. | J Neurooncol. | 2009 Sep;94(2):279-81. Epub 2009 Mar 6.

[4] Rajabally YA, Qaddoura B, Abbott RJ. | Steroid-responsive paraneoplastic demyelinating neuropathy and myelopathy associated with breast carcinoma. | J Clin Neuromuscul Dis. | 2008 Dec;10(2):65-9.

[5] Rozsa C, Vincent A, Aranyi Z, Kovacs GG, Komoly S, Illes Z. | Paraneoplastic chronic demyelinating neuropathy and Lambert-Eaton myasthenic syndrome associated with multiple anti-neural antibodies and small-cell lung cancer. | Ideggyogy Sz. | 2008 Sep 30;61(9-10):325-8.

[6] Palma JA, Martín-Algarra S. | Chronic inflammatory demyelinating polyneuropathy associated with metastatic malignant melanoma of unknown primary origin. | J Neurooncol. | 2009 Sep;94(2):279-81. Epub 2009 Mar 6.

[7] Honnorat J, Antoine JC. | Paraneoplastic neurological syndromes. | Orphanet J Rare Dis. | 2007 May 4;2:22.

[8] Rajabally YA, Qaddoura B, Abbott RJ. | Steroid-responsive paraneoplastic demyelinating neuropathy and myelopathy associated with breast carcinoma. | J Clin Neuromuscul Dis. | 2008 Dec;10(2):65-9.

[9] Rana SS, Ramanathan RS, Small G, Adamovich B. | Paraneoplastic isaacs' syndrome: a case series and review of the literature. | J Clin Neuromuscul Dis. | 2012 Jun;13(4):228-33.

Gerelateerde artikelen

The post Paraneoplastische neuropathie appeared first on Neuropathische pijn.

Viewing all 903 articles
Browse latest View live